copyright © „Twórczość” & Grzegorz Robakowski
ODKRYCIE
Warszawa, 2 lipca 1991
Drogi Januszku,
rozczulił mnie Twój opis systemu trójkowego erotycznych zabaw na Tajwanie.
Zatęskniłem nie do, lecz po, jak nasz wieszcz po ojczyźnie.
Twoje odkrycie, że pomyślenie o krakowskim uczonym w trakcie jest dobre na przyspieszenie lub przyhamowanie w zależności od potrzeby, równa się chyba odkryciu kamienia filozoficznego.
Trzeba, żeby moi literaccy uczniowie sprawdzili to i wypróbowali dla własnego dobra i dla dobra całej ludzkości.
Wiadomo, że bez sztuki przyspieszeń i przy hamowań ludzie źle szczytują, z tego samo nieszczęście, sam ból istnienia.
Nas dwóch to nie dotyczy, znamy to tylko z wyobraźni lub ze słyszenia, moralne zdrowie polskiej literatury, którą obaj gorliwie pomnażamy, chroni nas od wzlotów nie w porę i od wypadków, których najperfidniejszą postać nasi przodkowie ładnie nazwali suchostojem.
Jak beczkę dziegciu psuje łyżka miodu, tak Ty psujesz mi radość doniesieniem, że szansę polskiej prozy na Tajwanie kiepskie.
Rozumiem, że nie rwą się tam do chłopców Berezy, ale żeby ich odpychało od luminarzy naszej prozy wolnorynkowej, to już zrozumieć trudno. O prozie polskiej powinno się tam mieć pojęcie od właściwej strony.
Boleśnie brzmi Twoja skarga, jaką tragedią dla pisarza jest emigracja. Współczuję Ci i tym tragizmem tłumaczę niefortunne użycie cytatu z narodowego śpiewalnictwa w końcowej formule Twojego listu.
Ten cytat – „niech się Polska przyśni tobie” – kładzie mnie żywcem do grobu, czego, że nie chcesz, głowę bym dał sobie uciąć.
Nie pogrążaj się, Januszku, w nostalgiach, tragizmach i desperacjach, Twoje emigranckie słowo ma dość serc (póki my żyjemy), do których może zastukać i przynieść im pociechę, za co Bogu niech będą dzięki.
Tęsknij do nas, albo po nas, nawiedzaj nas, jeśli nie sobą całym, to dobrym słowem.
Wyściskiwam się z Tobą jak Polak z Polakiem –
Henryk
książki Henryka Berezy / teksty Henryka Berezy / epistoły Henryka Berezy / o Henryku Berezie napisali / galeria zdjęć Henryka Berezy
