copyright © „Twórczość” & Grzegorz Robakowski

 

PASKUDZTWA

Warszawa, 15 lipca 1994

Droga Alicjo,

narzekasz na upały, w Warszawie to samo.

Bardzo się martwię Twoją sytuacją i Twoim samopoczuciem.

Rozmawialiśmy o Tobie, Kropka i ja. Widziałem się z nią przedwczoraj, dziś Kropka odlatuje do Nowego Jorku.

Cieszę się, że podoba Ci się poemat O kruchy snów Enrighta. Poemat jest wspaniały. Enright materię snów przetworzył we wspaniałą po­ezję.

Powinienem – po Okruchach snów – zaprzestać swoich zapisów onirycznych, u mnie ziarnko poetyckiego złota tylko trafia się w piasku, ale polubiłem swoje zapisy, podoba mi się w nich, że są one autentycznym surow­cem sennym.

Enright z surowca wyrabia złoto.

Trochę się dziwię, że odczuwasz opór wobec Kaina Hrabala.

Dla mnie ten wczesny utwór Hrabala poka­zuje jego pisarską wielkość.

Doświadczenie wojny kazało mu inaczej rozumieć Boga i człowieka, inaczej widzieć życie i śmierć.

Czerwcowa „Twórczość” została rozkupiona ze względu na Dzienniki Andrzeja Kijowskiego.

Na lekturę Pyłku z agnozji Cię nie nama­wiam, tę prozę przysłał nam germanista z Wrocławia, napisał ją jego student w charakte­rze pracy seminaryjnej.

Uczonego z Krakowa – wybacz słówko o poezji profesorskiej – oburzył mój opis filmu o Iwaszkiewiczu w liście do Ciebie.

Nie oburzyło go oskarżenie Iwaszkiewicza o kolaborację z Niemcami albo redukcja jego dorobku pisarskiego do kilku wierszy, rozsier­dziło natomiast moje nazwanie takiej iwaszkiewiczologii „paskudztwem jak z kloaki”.

Uczony jest esteta, moralista i arbiter elegantiarum, swój utworek artystyczny o mnie zatytułował Z kazalnicy do wychodka.

Szkoda, że ludową formułę „wyżej sra, niż dupę ma”, zmienił na swoje „wyżej srają, niż dupę mają”, co nie świadczy o znawstwie poezji (o wyczuciu formy).

Ściskam Cię, pozdrowienia dla Ewy, dobre myśli dla Bruna –

Henryk

 

książki Henryka Berezy / teksty Henryka Berezy / epistoły Henryka Berezy / o Henryku Berezie napisali / galeria zdjęć Henryka Berezy