copyright © „Twórczość” & Grzegorz Robakowski

 

RUGI

Warszawa, 9 marca 1993

Droga Alicjo,

w Twoim ostatnim liście czuje się ulegę po wizycie profesora u pana Bruna i po profesorskich diagnozach.

Nie dziwi mnie to, co piszesz o katalogach polskiej literatury, które przeglądałaś.

Kryteria ideologiczne w ścisłym powiązaniu z kryteriami personalnymi są decydujące w polskiej działalności edytorskiej, kryteria arty­styczne i literackie są ignorowane, nie bierze się ich pod uwagę.

Uprzywilejowani ideologicznie i personalnie grafomani orzekają, że grafomanami są prawdziwi pisarze, i tym sposobem rugują ich z pla­nów wydawniczych, zajmują ich miejsce w lekturach szkolnych, kontynuując tradycję świę­tych krów, jak Leon Kruczkowski lub Tadeusz Hołuj.

Myślę, że zawiedziesz się na autorze, któ­rego wybrałaś, on był dobry, ale wtedy, kiedy nie był świętą krową.

Teraz on jest od osądzania innych jak najniezdolniejszy z emigracyjnych autorów, który poczuł się Świętą Krową II i sam wydaje ryki na swoją cześć.

Tym wszystkim jednak nie tłumaczyłbym zwłoki w wydaniu końcówki dzienników Zofii Nałkowskiej.

Dzienniki powojenne nie mają tak finalnej postaci literackiej jak dzienniki wcześniejsze, z ich opracowaniem mogą być ogromne trud­ności.

Ponadto „Czytelnik” w ostatnim czasie cał­kowicie podupadł, w szczątkowej działalności tego wydawnictwa nie widać ani myśli edytor­skiej, ani kontynuacji zadań najważniejszej oficyny wydawniczej w zakresie współczesnej literatury.

Inna sprawa, że Zofia Nałkowska jest zbyt wielką pisarką, żeby się mogła nadać do dzisiejszych kombinacji ideologicznych, perso­nalnych i merkantylnych, pod tym względem wielu jest lepszych od niej. Tak to jest.

Cieszę się, że pochwalasz moją radę lite­racką dla Rosanny. Ona nie bardzo rozumie, co znaczy pisać jak dziecko. W liście do niej staram się jej to wyjaśnić. Ściskam i pozdrawiam Ciebie i Pana Bruna –

Henryk

 

książki Henryka Berezy / teksty Henryka Berezy / epistoły Henryka Berezy / o Henryku Berezie napisali / galeria zdjęć Henryka Berezy