copyright © „Twórczość” & Grzegorz Robakowski

 

WYLICZENIE

Warszawa, 2 czerwca 1992

Droga Alicjo,

nie kwestionuję polszczyzny Twojego zna­jomego, ale z pięknem języka to to samo, co z urodą człowieka, każdy ma inny gust.

W literaturze za piękny uważam język Gombrowicza, język Schulza, ponieważ są to języki na wolności, językiem Miłosza, językiem Brandysa (nie są to pisarze aż tak różni, jak się o tym sądzi) nigdy się nie zachwycałem, ponieważ ich języki są na uwięzi.

Chciałbym, żebyś była tolerancyjna dla mojej polszczyzny w drukowanych czasem listach do Janusza Głowackiego, my od lat prowadzimy różne śmieszne zabawy w języku, parodiując różności językowe w mowie i w piśmie. Janusz Głowacki ma dobre ucho.

Dziękuję Ci za ładną fotografię Marka Hłaski w nowojorskiej gazecie, Marek wygląda na niej tak, jak wyglądał przed wyjazdem z Pol­ski. Autor artykułu wspomnieniowego o Mar­ku sympatycznie koloryzuje.

Opowieść naszego wspólnego znajomego o Polsce tylko pod jednym względem jest prawdziwa. Jeśli masz dwieście tysięcy dolarów, możesz kupić willę pod Warszawą, za dwadzieścia tysięcy dolarów kupisz niezły samo­chód, za pięćdziesiąt dolarów zjesz obiad w tych restauracjach, w których kiedyś razem jadaliśmy, pięć dolarów trzeba na obiad w barze.

Przeciętna emerytura i przeciętna pensja w zawodach inteligenckich równa się, powiedz­my orientacyjnie, stu dolarom, co może wystar­czyć na zjedzenie dwudziestu kotletów mielonych w barze lub kupno dwudziestu kilku butelek czystej wódki.

Myślę, że moje uproszczone wyliczenie powinno Ci wyjaśnić, dlaczego w sklepach polskich nie brak nic z tego, co jest w sklepach w Nicei. Ceny są u nas bardzo często wyższe niż we Francji, dochody większości społeczeń­stwa co najmniej dwadzieścia razy niższe.

Ściskam Cię, Kochana Alicjo, imieninowe, życzę Ci zdrowia, życzę zdrowia panu Brunowi –

Henryk

 

książki Henryka Berezy / teksty Henryka Berezy / epistoły Henryka Berezy / o Henryku Berezie napisali / galeria zdjęć Henryka Berezy